Copacabana!!!

Na het verblijf in het Seminario rijden door Juiz de Fora en terug over de bergen naar Rio. In de buurt van de Braziliaanse stad aan de Atlantische oceaan, besluiten we eerst ‘even’ naar de Corcovado te gaan, we hebben nu toch de huurauto nog. We kloppen het adres van het Christus de Verlosserbeeld in en google maps geeft keurig de route aan. Goh!
Een slingerende weg met adembenemend uitzicht over stad, baai en stranden. We rijden hier in het Tijuca regenwoud, het grootste woud ter wereld, binnen stadsgrenzen. Een uniek, prachtig groen natuurgebied met hier en daar een aantal forse toppen, zoals de Corcovado en de berg waar wij 8 km lang over haarspelden. Beetje vreemd wel, dat hier zo weinig verkeer is, naar zo’n belangrijke toeristische plek.
“U heeft uw bestemming bereikt, aan de rechterkant” roept Google. Maar we zien niets dan een groene wal van bomen. Waar is Het Beeld? Er staan een paar auto’s geparkeerd en vandaar kun je een wandeling maken van 4 km, naar een 700 meter lager (!) gelegen uitkijkpunt naar het Christusbeeld. Bij gebrek aan tijd gaan we dat niet doen en krijgen we van de parkeerwacht de tip, terug te rijden en halverwege de berg rechtsaf te gaan, dan rijden we zo naar Corcovado….. Het is (weer) duidelijk dat het stratenplan van Brazilië nog niet helemaal in digitale kaart is gebracht!
Nu komen we inderdaad in de buurt van het bijna 40 meter hoge Beeld: een parkeerplaats vanwaar je nog een aantal kilometer met busje of trein omhoog moet naar de voeten van het enorme wereldberoemde Beeld. De wachtrij is lang, wij hebben geen tijd. Gelukkig zijn we in 1993 wel al boven geweest. Verderop, terug de berg af, komen we langs een uitkijkpunt, waar we een fantastisch zicht hebben over Rio, inclusief het Christus Beeld, achter ons. Gaaf!!

We brengen de auto terug naar het vliegveld en stappen in de bus naar de Copacabana. Die rijdt via de toerischte route, met een omweg door de oude binnenstad “Centro”, het kleine domestic vliegveld en langs Flamengo Beach. We zien het Suikerbrood met de kabelbaan en dan, nog een tunnel door en we rijden langs het beroemdste strand van de wereld, Copacabana!! De passagiers worden een voor een afgezet bij hun hotel en ook wij stappen hier uit. Yoehoe, wat een super plek!

Copacabana.
Aan de ene kant een lange, niet heel spannende, skyline van hotels en aan de rechterkant loop je vanaf de boulevard zo het strand op. Wij wandelen over het strand naar de andere kant van de baai. Het is al snel donker (half 7) en er wordt gewaarschuwd om dan niet meer over het strand te lopen, Rio staat helaas ook bekend om de hoge criminaliteit, zoals straat/strand roven. Het lijkt nu beter te gaan met heel veel politie op straat. En stadionlampen, die langs de boulevard een enorme puist licht op het strand schijnen.
Maar toch verstandiger om over de boulevard terug te lopen, het is gezellig druk hier. Vlakbij ons hotel gaan we bij een van de tentjes vlak langs het strand wat drinken, natuurlijk een vakantieachtige, heerlijke Caipirinha.

Zondagochtend regent het en buiten is het grijs. Maar wel droog als we na het ontbijt naar de overkant lopen, zo het strand op. En de temperatuur is tropisch. Heerlijk. Bert duikt in de golven, ik bewaak de tas. Het is rustig op het strand en ontspannen. Zelfs onder de bewolking voelen we de zon prikken! ’s Middags wandelen we naar Ipanema, het beroemde strand aan de baai om de hoek. Daar staat een behoorlijke wind en de woeste golven zijn metershoog. Hier is niemand in zee, op een paar surfers na. Prachtige oceaan!
Weg van de meeste toeristen vinden wij een bakkerswinkel, waar we koffie drinken met een zalig gebakje. Veel winkels zijn gesloten op zondag, maar we vinden wel een Havaianas shop, waar we natuurlijk een voorraadje slippers inslaan.
Nog een laatste Caipirinha aan zee, met de voeten in het zand. Wow, dit is zeker een plek waar we terug gaan komen! Het kan: een (lang) weekend vakantie vieren!!