Music City: Nashville, TN

.
Met de auto zijn we er zo. Nashville ligt op 250 mijl van Atlanta en is dus makkelijk te doen in een weekend. Het is de laatste week voor Tanja, 25 juli zit het jaar er op en vliegt zij terug naar Nederland. Na een jaar studeren aan SAE kan het niet anders dan naar dé muziekstad te gaan: Nashville, Tennessee.
Naar het noordwesten gaat de rit, langs Chattanooga en over de uitlopers van de Great Smoky Mountains. De lunchstop is in Franklin, daar komen de leden van Tanja d’r favoriete band Paramore vandaan. Een leuk stadje op een half uur van Nashville, met een druk en gezellig centrum en een lekkere Deli waar we panini’s eten. De enige platenzaak is opgedoekt en de tweedehands winkel heeft geen interessant LP’s staan.
Door naar ons doel, Nashville. Het is niet zo’n grote stad en wij komen vooral voor Broadway, in het oude Downtown. Deze brede hoofdstraat is een paar honderd meter lange Strip vol bars, kroegen en eethuizen. Hier en daar een souvenirshop en een paar winkels waar je de mooiste boots kunt kopen. Want hier loop je op cowboylaarzen. De vrouwen (jong en oud) met short en boots! Felgekleurde reclameborden boven de deuren en hier en daar is er een kroeg met een dakterras of balkons, waar druk biertjes worden gedronken. Maar eerst het Johnny Cash Museum. Je kunt echt niet weg uit Nashville zonder bezoek aan het kleine maar uitgebreide museum over deze legendarische country singer/songwriter (en acteur) die ook na zijn dood nog steeds een boegbeeld is voor het genre. Type Johnny Cash in als favoriet in je satelliet autoradio en hij komt opvallend vaak voorbij!
Dan is het hoog tijd om eens even wat drinken dus en de sfeer snuiven. Overal bands en overal Country Music. Het is even wennen, maar dat gaat snel. Er wordt meegezongen, gedanst en bier gedronken. We hebben een top avond, houden een soort kroegentocht. Hier en daar wat eten, drinken en de muziek steeds meer waarderen. Het is prachtig om te zien dat dit in het bloed van de amerikanen zit. De vrouwen dansen vlak voor het kleine podium. De mannen staan in groepjes erom heen. Er wordt mee gestampt (handig die laarzen!) en de bierflesjes gaan in een toost omhoog als de zanger (m/v) van de band het teken geeft. Laat op de avond vinden wij de beste band: de zanger/gitarist blijkt een geweldige violist te zijn en speelt na het “Star Spangled Banner” (USA volkslied) nog een country versie van een klassieke medley.

Zondag rijden we naar het Centennial Park in West End waar het Parthenon staat. De tempel op de Akropolis in Athene kennen we, als een indrukwekkende ruïne waar al jaren aan verbouwd wordt om de puzzelstukjes aan elkaar te krijgen. Hier staat het kolossale gebouw sinds 1897 midden in het park, en is een museum. De enige replica van ware grootte, ter wereld.

Na de koffie met verse cream-cheese bagels gaan we terug naar Atlanta. Maar stoppen eerst nog in Lynchburg, een klein dorp in de heuvels met 400 inwoners en 1 stoplicht.
En de Jack Daniel’s Whiskey Distillery. Daar hebben we een rondleiding door het bedrijf, leren over Jack die als 16 jarige jongen zijn stokerij begon met het heldere bronwater, dat hier nog steeds uit dezelfde grot stroomt. Rogge, mais en gerstemout zijn de gezonde ingredienten voor de sterke drank. Heerlijke geur van de whiskey hangt in de warme gebouwen. In ons groepje loopt een Japanner met een doek voor zijn neus/mond. Hij houdt niet van alcohol. Hij drinkt het niet, en vindt het ook niet lekker ruiken. Huh?
In het winkeltje staan de bekende vierkante flessen te koop. Maar alleen voor toeristen uit het buitenland. Moore County is een deel van Tennessee dat al sinds de grote drooglegging van 1909 “droog staat”. Ironisch genoeg is van verre de heuvel te zien aan de rand van Lynchburg waar de enorme voorraadhal staat, en een gigantische hoeveelheid vaten ligt te rijpen: 200 miljoen liter Jack Daniel’s.

De fles whiskey kopen we thuis, in Atlanta. Waar dezelfde fles ook nog eens 10 dollar goedkoper is. En proosten op een prachtig jaar dat we hier met zijn drietjes hebben gehad!