KING in Ebenezer Baptist Church

We shall overcome!

Nog steeds prikken mijn ogen. En heb ik een brok in mijn keel.
Wat een emotioneel, prachtig feest in de Ebenezer Baptist Church.

Vanmorgen fiets ik al vroeg naar Auburn Ave. Het is stil op straat, deze officiele vrije dag. Maar in Auburn, de buurt waar MLK geboren, opgegroeid en dominee was, is het al flink druk. Veel TV satelietwagens, fotografen, kerkgangers. Stoelen worden voor een podium gezet. Kraampjes opgezet voor MLK boeken, shirts en andere spullen Ik stal mijn fiets in het rek bij het museum en loop naar de kerk ernaast. Om half 9 zit ik op een van de laatste plekken. Er zijn zoveel genodigden dat alleen de laatste 5 rijen banken voor het “gewone” publiek zijn. Ik ben blij dat ik erbij ben. En ik mijn verjaardagskleren aan heb, het is om me heen bijzonder kleurrijk. Kleding, sieraden en hoeden, er is veel werk gemaakt om de 86ste geboortedag van Marten Luther King jr. te vieren.
Voordat de ceremonie officieel begint, is het om 9 uur al feest. Zwarte muziek, een swingend koor en alvast een paar sprekers. De sfeer is goed, we hebben er zin in. Nog een beetje meer inschuiven dan kan er nog iemand bij.

Dochter Bernice en Martin’s zus Christine zijn de ceremoniesprekers. Bernice begint met een krachtig verhaal, over haar vader, maar dat vooral ook gaat over hoe ellendig de situatie voor veel mensen ook nu nog is: de door politie gedode jongens/mannen in Ferguson, New York en Ohio. En over Parijs en Nigeria.

Er zijn veel sprekers. En er wordt intensief geluisterd, geapplaudisseerd en commentaar gegeven. Wat een actief publiek is dit, en dan met name de mensen die in de laatste vijf rijen zitten: degenen die hier zelf heen gekomen zijn, zonder uitnodiging! Enthousiast en betrokken, de meesten voelen zich enorm aangesproken. Als het gaat over onderdrukking, slavernij, ongelijkheid. Gesteund door de wereldberoemde woorden van Martin Luther King jr. en door the Lord.

John Lewis, congreslid en activist/vriend van King, vertelt over de mars die zij maakten. Selma, Alabama, waar het ging over stemrecht voor de Afro Americansl Hij vertelt over de enorme inspirator MLK was en nog steeds is, voor hem, sinds hij als 17jarige jongen bij de groep activisten rond King kwam.
De "Voting Rights March" 1965 speech die MLK hield, wordt fantastich integraal voorgedragen door studenten van verschillende colleges en high schools. Een van de studenten is Farris Christine Watkins, kleindochter van Martins broer.

Meest ontroerende spreker is David Oyelowo. Het is mooi om te horen hoe het voor hem voelde om in de voetsporen te treden van de burgerrechten activist in “Selma”, de film. Hij leefde zich zo in zijn rol in, dat hij na afloop verbaasd was nog te leven. En zich telkens afvraagt hoe deze man dat vol hield. Ook John Lewis is zeer geraakt.
De vader van Oyelowo zit in de kerk en David vertelt over de stam-tekens die in het gezicht en buik van zijn vader zijn gekerfd bij de geboorte. Stamtekens uit de tijd van de slavenhandel, zodat je bewijs had waar je vandaan kwam. David zelf is de eerste van zijn Nigeriaanse familie die geen strepen in zijn gezicht heeft, na ruim 400 jaar! Op zijn vaders buik staat "Bale", een Yoruba woord dat King betekent!

De hoofdspreker, mrs Boyd, President van de Alabama University zweept de mensen op, met haar vele voorbeelden van geslaagde Afro Americans. Ze schreeuwt de namen van wel honderd bekende zwarten, eindigend met, natuurlijk, Barack Obama. Uitzinnig stampt en klapt het om mij heen.

Na een indrukwekkende dienst (ruim 4 uur!) en een laatste gebed is er nog het hartverwarmende “Anthem of the (Civil Rights) Movement”.
De mensenmassa golft door de kerk. Van links naar rechts. En weer terug. De armen ineengestrengeld. Het koor, de sprekers op het podium en de honderden mensen tussen de banken. We dragen elkaar.
We Shall Overcome!