AMERICAN DREAM

Met mijn handdoek en “Het Brilletje van Tsjechov” in de tas ga ik vanmorgen al vroeg naar het zwembad. Het is nog redelijk koel, 24 graden, Celsius.
Eerst even heerlijk banen zwemmen. Als ik weer op het droge ben vraagt Yuri hoeveel mijl ik zwem. Het antwoord vindt hij niet zo belangrijk. Het is meer een aanleiding om te vertellen over zijn opa, die tot zijn 85ste ook in de barre winters het water van de Zwarte Zee in dook. Soms tussen het ijs, maar dan nog hield hij het een paar minuten vol.
Ik ken Yuri al bijna twee jaar, sinds we hier zijn komen wonen. Een vriendelijke man, niet heel spraakzaam. Maar ik ben nu benieuwd naar zijn verhaal en hij vertelt dat hij uit Odessa komt, havenstad van Oekraïne. De prachtige stad van zijn voorouders en waar hij geboren en opgegroeid is. Hij is er getrouwd, 34 jaar geleden en zijn jongens zijn er geboren. Maar 15 jaar geleden werd het hem te onrustig en bang voor de toekomst is hij met zijn gezin vertrokken, naar de VS. Hij leeft nu de American Dream. Niet hijzelf, al is hij als manusje-van-alles in ons glanzend nieuwe appartementen complex blij met zijn werk. Nee, zijn zonen! Hij gloeit van trots als hij over zijn kinderen vertelt. De jongste studeert aan de universiteit, de oudste is nu arts. En het mooiste: die is twee weken geleden getrouwd met een prachtige vrouw.

Onder de parasol lees ik verder in Het Brilletje van Tsjechov. De reis gaat ook naar Odessa. Zo gaat dat soms!