New Orleans: Muziek en Lawaai

.
New Orleans, wat een on-Amerikaanse stad is dit zeg!
Vanuit Atlanta rijden we in mei in 7 uurtjes naar deze frans-achtige plek aan de zuidkust van de States. Georgia on my Mind uit, Sweet Home Alabama door en Mississippi langs de kust voordat we in Louisiana aankomen. De camping is snel gevonden en ons tentje opgezet onder een boom.
Met de groene tram rijden we over de middenberm van de oude laan met schaduwbomen zo de oude binnenstad in: French Quarter. Overal muziek, en drukke gezelligheid. Lekker wat drinken, lokale beignets eten en genieten! Over de promendae lopen we langs de beroemde Mississippi rivier met een boog terug naar de tramhalte.
De volgende dag fietsen we het stuk. Over de dijk is een fantastisch pad aangelegd en dat is prima fietsen, voordat we voorbij de Zoo het centrum inrijden en het verkeer helemaal niet is bedacht op fietsers in de goot. Wij zetten stug door en in het French Quarter gaat het weer beter. Ze kijken er wel uit om een toerist van zijn zadel te rijden.
Na een mooie tocht op de (laatste originele) raderboot, waar we zelfs in de machinekamer konden kijken, fietsen we door naar het Bayou Boogaloo festival. Wat een feest!! Fantastische muziek, heerlijk eten en zon. Hier zijn nauwelijks toeristen, dit is meer een lokaal feest, zo buiten het centrum. Veel mensen zitten op de kademuur, op kleedjes op het gras en in allerlei bootjes en op zelfgemaakte vlotten op het water (bayou). Met een lekker glas. Of een krat.

Op weg terug naar Atlanta parkeren we bij de roestige ophaalbrug over de Old Pearl River. We gaan mee met de swamp tour. Geen lawaaiige snelle Airboat, maar hier is ons een rustige eco tour beloofd. De enige die (veel) geluid maakt is onze gids…..
Hij roept de zwijntjes, die in het ondiepe water wroeten en lokt ze met, ja echt, marshmellows. Op de vraag of dat niet schadelijk is, lacht hij dat de beesten een plaag zijn en er veel te veel van zijn.
Het is een schitterend gebied, met allerlei prachtige bomen en dichtbegroeide oevers en Henri weet heel erg veel te vertellen over dit oude moeras, waar Native Americans (indianen) eeuwenlang leefden van noten, fruit en dieren.
We pruttelen verder, op zoek naar alligators in de Honey Island Swamp. Verscholen tussen de waterplanten of alleen met de bolle ogen boven water. Ze zijn er! Nadat Henri eerst wat vrouwonvriendelijke grapjes heeft gemaakt over de kortgerokte dames van het vrijgezelle feestje in de andere boot, schreeuwt hij naar Alli verderop. Hij zwaait met een dunne tak met gespiest worstje. Als een circus act springt de jonge gator tot z’n middel uit het water om zijn prooi op te vissen. En zo gaat het vermaak nog even door. Gelukkig is er ook genoeg moois te zien aan de andere kant van onze boot.

Als in een wedstrijd met de vrijgezelle partyboot, stuiven we over de Old Pearl River terug naar de steiger. Daar vraagt onze gids zoals gebruikelijk, naar zijn fooi. Wat denk je zelf?!